Τα σκουλήκια μπορούν να ζήσουν στο ανθρώπινο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να δείχνουν κανένα σημάδι της παρουσίας τους. Τα κύρια συμπτώματα της παρασιτικής μόλυνσης εμφανίζονται πολύ αργότερα, ενώ συχνά είναι παρόμοια με συμπτώματα άλλων ασθενειών. Ένα άτομο μπορεί να αφιερώσει πολύ χρόνο αναζητώντας την αιτία των ασθενειών του και να λάβει θεραπεία για μια εντελώς διαφορετική ασθένεια, αν και η λύση του προβλήματος βρίσκεται σε μια μόλυνση από σκουλήκια.
Η υποψία για παράσιτα είναι συνήθως μόνο σε μεταγενέστερα στάδια, όταν η θεραπεία άλλων ασθενειών δεν βοηθά. Σε αυτό το σημείο, τα σκουλήκια στο σώμα θα ωριμάσουν και θα είναι πιο δύσκολο να αφαιρεθούν. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα συμπτώματα αμέσως μόλις εμφανιστούν και να μπορούμε να διαγνώσουμε αμέσως εάν η παρασιτική μόλυνση ευθύνεται για κοινά αλλεργικά εξανθήματα και άλλες δυσάρεστες καταστάσεις.
Τι είδη σκουληκιών μπορεί να έχει ένα άτομο;
Τα σκουλήκια είναι ένα κοινό όνομα για έναν αριθμό παρασίτων. Συνολικά είναι περίπου εκατό, από τους οποίους διακρίνεται μια μικρή ομάδα από τους πιο συνηθισμένους εκπροσώπους, που πρέπει να αναφερθούν ξεχωριστά.
Pinworms
Οι σκώληκες είναι ο πιο κοινός τύπος ελμινθικής προσβολής που επηρεάζει ενήλικες και παιδιά. Η παρουσία τους είναι το πιο εύκολο να προσδιοριστεί. Αυτός ο τύπος σκουληκιών γεννά αυγά στο δέρμα μεταξύ των γλουτών. Επομένως, η απόξεση είναι συχνά αρκετή για να προσδιοριστεί η παρουσία σκουληκιών καρφίτσας.
στρογγυλό σκουλήκι
«Στόχος» του Άσκαρις είναι οι αεραγωγοί. Με την ασκαρίαση, άφθονα πτύελα απελευθερώνονται κατά τον βήχα. Αν το πάρετε μαζί σας για ανάλυση, μπορείτε να βρείτε ίχνη παρασιτικής βλάβης σε αυτό. Είναι επίσης πιθανή η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
Τριχινέλλα
Αυτά τα παράσιτα είναι τα πιο δύσκολο να εντοπιστούν - προσκολλώνται στο εντερικό τοίχωμα και δεν βγαίνουν σαν σκουλήκια καρφίτσας. Η τριχίνωση έχει το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από οποιονδήποτε τύπο ελμινθικής βλάβης - αυτή είναι μια ασθένεια που αντιμετωπίζεται δύσκολα. Με τη ροή της λέμφου, οι κάψουλες Trichinella μπορούν να εξαπλωθούν σε όλο το σώμα.
Τα συμπτώματα αυτής της βλάβης μοιάζουν περισσότερο με τύφο.
Τρηματώδεις
Οι τρεματώδεις είναι επίπεδες σκώληκες που επηρεάζουν το ήπαρ, τους πνεύμονες και το αίμα. Η μόλυνση εμφανίζεται συνήθως όταν βρίσκεστε σε μολυσμένο νερό ή όταν τρώτε κακοψημένο κρέας.
Υπάρχουν και άλλοι τύποι ελμινθικών βλαβών, αλλά δεν είναι τόσο επικίνδυνες ή ευρέως διαδεδομένες. Τα κύρια συμπτώματα και η θεραπεία όλων των ελμινθικών εισβολών είναι παρόμοια.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα των ελμινθικών βλαβών είναι ποικίλα. Όταν υπάρχουν τα περισσότερα από αυτά, αξίζει να σκεφτούμε την πιθανή παρασιτική εισβολή και διάγνωση.
- Μετεωρισμός, αυξημένη παραγωγή αερίου, άλλα προβλήματα με την εργασία του παχέος εντέρου.
- Συχνή δυσκοιλιότητα ή διάρροια. Ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης των παρασίτων. Η δυσκοιλιότητα εμφανίζεται όταν τα δείγματα σκουληκιών μεγαλώνουν και εμποδίζουν τη διέλευση των εντέρων με θρόμβους. Η διάρροια υποδηλώνει ότι τα μακροχρόνια άτομα επηρεάζουν την έκκριση της χολής.
- Αλλεργική αντίδραση. Ιδιαίτερα αισθητό εάν το άτομο δεν είναι αλλεργικό. Οι αλλεργίες μπορούν να εκδηλωθούν με διάφορες μορφές - εξανθήματα, έκζεμα, εμφάνιση βρασμού και θηλωμάτων.
- Βήχω. Συχνά ξηρό, χωρίς άλλα συμπτώματα κρυολογήματος. Τα κατασταλτικά του βήχα και τα αντιβιοτικά δεν λύνουν το πρόβλημα.
- Φλεγμονώδεις ασθένειες της αναπνευστικής οδού. Τα σκουλήκια μπορούν να μεταναστεύσουν μέσω του σώματος και να εισέλθουν στους αεραγωγούς. Αυτό μπορεί να προκαλέσει βρογχίτιδα, πνευμονία, άσθμα.
- Κνησμός στην περιοχή του πρωκτού. Σχετίζεται με την απελευθέρωση παρασίτων για την ωοτοκία. Εμφανίζεται κυρίως τη νύχτα.
- Πόνος στις αρθρώσεις και στους μυς. Εμφανίζονται επίσης λόγω της κίνησης των παρασίτων μέσω του σώματος.
- Τρίξιμο δοντιών - βρουξισμός. Συνδέεται με την αύξηση της δραστηριότητας του νευρικού συστήματος κατά τη διάρκεια της παρασιτικής μόλυνσης. Εμφανίζεται στον ύπνο.
- Χρόνια κόπωση και κατάσταση που μοιάζει με κατάθλιψη. Τα απόβλητα των σκουληκιών δηλητηριάζουν κυριολεκτικά το σώμα, γεγονός που οδηγεί σε επιδείνωση της ευημερίας ολόκληρου του ατόμου.
- Όλες οι εκδηλώσεις μειωμένης ανοσίας, συχνά κρυολογήματα. Μπορεί να είναι δύσκολο να επουλωθεί γρήγορα.
Εάν παρατηρηθούν τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα, οι πιθανότητες εμφάνισης σκουληκιών είναι υψηλές. Είναι καλύτερα να κάνετε αμέσως μια σειρά διαγνωστικών εξετάσεων για να επιβεβαιώσετε ή να διαψεύσετε αυτή την υποψία.
Σπουδαίος! Οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα πρέπει να παραπεμφθεί αμέσως σε ειδικό. Αυτά τα σημάδια μπορεί να υποδεικνύουν όχι μόνο ελμινθικές βλάβες, αλλά και άλλες σοβαρές ασθένειες.
διάγνωση
Όταν μολύνονται τα σκουλήκια, η διάγνωση δεν μπορεί να γίνει μόνο με την παρουσία συμπτωμάτων. Θα πρέπει να γίνει ένας αριθμός μελετών. Ορισμένα από αυτά δίνουν σχεδόν 100% ακριβή αποτελέσματα.
- Διάφορες μικροσκοπικές εξετάσεις κοπράνων και αποξέσεις. Αυτές οι μέθοδοι είναι οι φθηνότερες και πιο συνηθισμένες, αλλά δεν δίνουν 100% αξιόπιστο αποτέλεσμα. Με αυτές τις αναλύσεις είναι δυνατή η αναγνώριση των σκουληκιών μόνο τη στιγμή της ωοτοκίας, διαφορετικά η παρουσία τους είναι αόρατη.
- ELISA - Ενζυμική Ανοσοροφητική Δοκιμασία. Αυτή η μέθοδος δίνει ένα εξαιρετικά ακριβές αποτέλεσμα και βοηθά στον προσδιορισμό του σταδίου ανάπτυξης των σκουληκιών και του τύπου τους. Το μόνο μειονέκτημα αυτής της ανάλυσης είναι το σχετικά υψηλό κόστος της απόδοσής της.
- Αιμοσάρωση. Αυτή η μέθοδος μπορεί να βοηθήσει στη διάψευση ή την επιβεβαίωση της παρουσίας σκουληκιών στο σώμα. Αυτή η εξέταση αίματος αποκαλύπτει ίχνη της ζωτικής τους δραστηριότητας και δηλητηρίασης. Η ουσία αυτής της μεθόδου έγκειται στην εξέταση «ζωντανού» αίματος που μόλις λήφθηκε.
Σπουδαίος! Συνήθως συνιστάται η διεξαγωγή πολλαπλών μελετών για την επιβεβαίωση του αποτελέσματος.
Ποιος γιατρός θεραπεύει;
Εάν υπάρχει υποψία εισβολής ελμινθών, είναι καλύτερο να επικοινωνήσετε με έναν τακτικό θεραπευτή και να του εξηγήσετε την κατάσταση. Εάν οι δοκιμές για τον εντοπισμό παρασίτων έχουν ήδη πραγματοποιηθεί ανεξάρτητα, θα πρέπει να τις πάρετε μαζί σας.
Ο θεραπευτής θα σας παραπέμψει στον γιατρό που είναι πιο κατάλληλος στη συγκεκριμένη περίπτωση. Εάν τα σκουλήκια συγκεντρωθούν στο γαστρεντερικό σωλήνα, ένας ειδικός θα εκδώσει παραπομπή σε έναν γαστρεντερολόγο. Αυτό συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις επειδή η πλειοψηφία των παρασίτων ζει στα έντερα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται διαβούλευση με παρασιτολόγου ή ειδικό παρασιτικών παθήσεων. Αλλά τέτοιοι στενόμυαλοι γιατροί απέχουν πολύ από παντού, επομένως οι καταστάσεις που δεν υπερβαίνουν το πεδίο μιας τυπικής μόλυνσης υπόκεινται πλήρως στον θεράποντα ιατρό.
Θεραπεία στο σπίτι
Η θεραπεία πρέπει να ξεκινά αμέσως μετά την αναγνώριση της νόσου. Τα περισσότερα ανθελμινθικά έχουν πολλές παρενέργειες, επομένως συνιστάται η χρήση τους υπό την επίβλεψη του γιατρού σας.
Τα φάρμακα ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο του σκουληκιού που μολύνει το σώμα. Γενικά, όλα τα φάρμακα μπορούν να χωριστούν σε διάφορες ομάδες.
- Φάρμακα για νηματώδεις, συμπεριλαμβανομένων των σκουληκιών και των στρογγυλών σκουληκιών.
- Φάρμακα για κεστώδεις - ταινίες, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας του βοείου κρέατος, της μικρής ταινίας, του εχινόκοκκου.
- Φάρμακα κατά των τρεματωδών, των επίπεδων σκουληκιών.
Σπουδαίος! Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι τα ανθελμινθικά είναι πολύ τοξικά και πρέπει να λαμβάνονται με προσοχή.
Λήψη φαρμάκων για προφύλαξη
Δεδομένου ότι η χρήση αντιελμινθικών έχει πληθώρα αρνητικών επιδράσεων, η απλή προληπτική χρήση δεν συνιστάται εκτός εάν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης. Η μετάδοση μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε μέρα: αν πάρετε ένα χάπι σήμερα, μπορεί να αρρωστήσετε αύριο.
Υπάρχει ένας μικρός κατάλογος ενδείξεων για τη λήψη προφυλακτικών παραγόντων κατά των σκουληκιών:
- Η εμφάνιση σκουληκιών σε ένα μέλος της οικογένειας ή σε ένα άτομο που ζει στο ίδιο διαμέρισμα. Τα υπόλοιπα μπορεί να μολυνθούν, επομένως εάν εντοπιστούν έλμινθες σε ένα από τα μέλη της οικογένειας, συνιστάται σε όλους τους άλλους να λαμβάνουν προφυλακτικά αντιελμινθικά.
- Όταν ένα παιδί πηγαίνει στο νηπιαγωγείο, συνιστάται να παίρνουν αντιελμινθικά για πρόληψη και σε αυτό, τους γονείς, τα αδέρφια του. Υποτίθεται ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εξάπλωσης παρασίτων σε μια κλειστή ομάδα παιδιών.
- Κατοικίδια. Εάν στο σπίτι υπάρχουν γάτες ή σκύλοι, ειδικά αν βρίσκονται συχνά στο δρόμο, συνιστάται στους ιδιοκτήτες να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα με αντιπαρασιτική φαρμακευτική αγωγή.
- Επικοινωνήστε με το έδαφος, δουλέψτε με αυτό. Ειδικά για τους κατοίκους του καλοκαιριού και τους φιλόζωους.
- Συνεχή ταξίδια σε εξωτικές χώρες. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να φέρεται ένα σπάνιο παράσιτο από τις νότιες χώρες, τότε η θεραπεία δυσχεραίνει λόγω της αδυναμίας να προσδιοριστεί γρήγορα ο τύπος του.
- Χόμπι άγριας ζωής. Αυτά περιλαμβάνουν πεζοπορία, ψάρεμα, κυνήγι.
Μόνο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι επιτρεπτή και λογική η προφυλακτική χορήγηση αντιελμινθικών.
Θεραπεία με λαϊκές θεραπείες
Συχνά, τα λαϊκά αντιπαρασιτικά φάρμακα έρχονται να βοηθήσουν τα σκουλήκια. Θα πρέπει να είστε προσεκτικοί μαζί τους - μερικά από αυτά είναι επικίνδυνα ή μπορεί να είναι επιβλαβή σε περίπτωση κακής χρήσης.
Καθαρισμός παχέος εντέρου
Μερικές φορές ο καθαρισμός του παχέος εντέρου με κλύσματα συνιστάται μετά τη λήψη ανθελμινθικών για να ξεπλυθούν κυριολεκτικά τα παράσιτα που πεθαίνουν. Ο ορθολογισμός αυτής της μεθόδου είναι αμφισβητήσιμος, αλλά το συνηθισμένο υδατικό κλύσμα δεν είναι επικίνδυνο - μπορεί να γίνει για τη δική σας ηρεμία.
Μερικοί συνιστούν να κάνετε κλύσμα με μαγειρική σόδα ή αλάτι - αυτή η μέθοδος είναι ακόμη πιο αμφιλεγόμενη. Η σόδα και το αλάτι μπορεί να κάψουν τη βλεννογόνο μεμβράνη και να διαταράξουν την ισορροπία του νερού, επομένως δεν πρέπει να το χρησιμοποιείτε. Επιπλέον, τα περισσότερα παράσιτα ζουν σε διαφορετικό μέρος του εντέρου. Αυτή η μέθοδος θα πρέπει να αναβληθεί ως έσχατη λύση.
Θεραπεία σκόρδου
Είναι γνωστό ότι τα σκουλήκια φοβούνται τις αιχμηρές και καυτές τροφές. Επομένως, μπορείτε να συμπεριλάβετε περισσότερο σκόρδο στη διατροφή ως μπαχαρικό κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Μπορείτε επίσης να φάτε πολλά γαρίφαλα με ένα ποτήρι γάλα το πρωί. Στη συνέχεια πρέπει να αδειάσετε τα έντερά σας και να πάρετε πρωινό. Μπορείτε να το κάνετε χωρίς γάλα - αυτό το προϊόν απλώς διευκολύνει τη λήψη του σκόρδου.
Δεν συνιστάται η τοποθέτηση ταμπόν εμποτισμένα με χυμό σκόρδου στον πρωκτό. Μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες και εγκαύματα.
σπόρος κολοκύθας
Οι σπόροι κολοκύθας είναι μια άλλη αποτελεσματική λαϊκή θεραπεία για τη θεραπεία και την πρόληψη παρασιτικών ασθενειών. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι λήψης τους για την καταπολέμηση των σκουληκιών.
Με άδειο στομάχι, πρέπει να τρώτε μερικές κουταλιές της σούπας σπόρους κολοκύθας κάθε πρωί. Στη συνέχεια θα πρέπει να περιμένετε περίπου μία ώρα και να αδειάσετε τα έντερά σας. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, θα χρειαστεί να πάρετε ένα καθαρτικό. Στη συνέχεια, μπορείτε να πάρετε πρωινό.
Για τη δεύτερη μέθοδο, πρέπει να αναμίξετε ένα βάζο με αλεσμένους σπόρους κολοκύθας με ένα βάζο μέλι και μια κουταλιά μαγειρική σόδα. Αφήστε αυτό το μείγμα να βράσει σε σκοτεινό μέρος για περίπου δέκα ημέρες. Χρησιμοποιήστε μόνο γυάλινα σκεύη. Το έτοιμο μείγμα πρέπει να τρώγεται με ένα κουτάλι κάθε πρωί, πολύ πριν από τα γεύματα.
Σπουδαίος! Εάν είστε αλλεργικοί σε λαϊκές θεραπείες, τότε αυτές θα πρέπει να εγκαταλειφθούν.
προφύλαξη
Η κύρια πρόληψη κατά των παρασιτικών ασθενειών είναι η διατήρηση του σώματος και του σπιτιού καθαρό. Αφού χρησιμοποιήσετε την τουαλέτα του δρόμου, πρέπει να πλύνετε καλά τα χέρια σας με σαπούνι και νερό. Οι πετσέτες, οι οδοντόβουρτσες ή οι χτένες δεν πρέπει να μοιράζονται με κανέναν, συμπεριλαμβανομένων των μελών της οικογένειας.
Το κρέας και το ψάρι πρέπει να ξεπλένονται και να μαγειρεύονται καλά πριν το μαγείρεμα. Πλύνετε καλά τα φρούτα και τα λαχανικά, κατά προτίμηση ρίξτε τα με βραστό νερό πριν τα χρησιμοποιήσετε.
Δεν αξίζει να παίρνετε ανθελμινθικά για πρόληψη, αλλά μπορείτε να βασίζεστε τακτικά περισσότερο σε πικάντικα τρόφιμα, το σκόρδο. Οι σπόροι κολοκύθας μπορούν να συμπεριληφθούν στη διατροφή για τον ίδιο σκοπό.
Γνωρίζοντας όλα τα πιθανά συμπτώματα και εκδηλώσεις παρασιτικών ασθενειών, αυτά μπορούν να αναγνωριστούν έγκαιρα και στη συνέχεια να θεραπευτούν γρήγορα και ανώδυνα.